Woensdag 6 augustus
Dit keer staan we op met de hoofd in de wolken! Letterlijk dan. De wolkenbasis hangt bij het begin van de dag lager dan het veld. Als de zon wat meer kracht krijgt stijgt de basis, hetgeen een heel mooi gezicht geeft over het veld. De eerste kisten staan al op de startplaats, dus ook wij monteren snel en tanken de kist af. Vlak voor de briefing schuiven we nog een broodje naar binnen en dan is het wachten op het meteoverhaal en de opdracht.
De meteoman is weer heel gronding en uitvoerig. Met convectiekaarten, satellietbeelden, onweerverwachting en wat al niet meer. En met een klein excuus over de opdracht van de gisteren, want die lag toch niet helemaal lekker gezien het weer. Verhaal van vandaag is dat er halverwege de middag hoge bewolking op komt zetten: een voorbode van een front. Deze bewolking zal de instraling en dus thermiekopbouw verstoren. Kortom, het zal mooi zijn aan het begin, maar minder aan het einde.
De opdracht is een zigzag-vlucht over de Alp: Vertrek ligt bij Nusplingen, dan naar Münsingen, Albstadt, Hayingen, Tuttlingen en dan naar de Hummelberg (het vliegveld dus). Het is een race over ongeveer 200 kilometer. Bij alle keerpunten ligt wel een vliegveld, dus een eventuele buitenlanding kan redelijk veilig.
Vandaag vlieg ik zelf en ik sta ergens in het midden van het startveld. De sleep gaat weer mooi, maar op weg naar het afvliegpunt gaat het achter de sleep wel met de nodige wisselbochten, om zo andere sleepkisten te ontwijken. Na ontkoppelen heb ik al snel een belletje en ik klim tot de basis. Althans... de basis waar je nog onder door kan kijken. Op sommige stukken zit de basis iets hoger, met als gevolg dat er verschillende deelnemers half in de wolken vliegen. Voor de start is het weer een gedoe van jewelste: iedereen is zo druk met een goede plek te verkrijgen dat een enkeling de veiligheid een beetje vergeet.
Ik vlieg de opdracht uiteindelijk met 87,2 kilometer per uur rond. Ik heb volgens mij nog nooit zo snel een opdracht gevlogen, maar toch overheerst het gevoel dat ik het op het een-na-laatste been heb laten liggen. Een snelheid van dik in de negentig was mogelijk geweest. Enfin, we worden vandaag vijftiende.