Zaterdag 2 augustus
's Morgens zetten we voor het ontbijt de YYY al in elkaar. Michiel haalt daarna het ontbijt en ik rond de montage af. Na het ontbijt volgt de briefing, met een welkomswoordje door een burgemeester. De meteoman geeft aan dat er een klein venster is waar binnen gevlogen zou kunnen worden, maar de kans is niet zo groot. Om half twaalf volgt een tweede briefing en dan blijkt dat het niets gaat worden: te veel hoge bewolking en een te grote kans op regen. Neutralisiert dus. Wij vermaken ons met wat boodschappen. En een stukje lezen. En een biertje.
Zondag 3 augustus
Direct bij het opstaan blijkt dat het niets gaat worden. Hoge hardnekkige bewolking en de meteoman bevestigt dit: geen kans op een periode met aardig weer om ook maar één klasse een opdracht voor te geven, laat staan alle vier. Neutralisiert dus. Het alternatieve programma voor vandaag is de zilvermijn 'Grube Wenzel' in het Zwarte Woud.
Donderdag 7 augustus
Voor de vorm gaan we naar de briefing, maar het is ons al direct duidelijk dat het niets gaat worden vandaag. Buien, buien, buien. Neutralisiert dus weer. Om toch wat te doen besluiten we naar Stuttgart te gaan, om aldaar naar het Carl Zeiss Planetarium te gaan en naar de dierentuin. Bij het planetarium komen we aan een dichte deur, dus vervolgen we de reis naar de diertuin. De Stuttgarter Zoo is zeker een bezoekje waard; niet heel groot maar toch mooie verblijven en mooie dieren. En zowaar zijn vele foto's van de zoo goed gelukt!
Vrijdag 8 augustus
Op de briefing is de meteoman betrekkelijk optimistisch. Er hangt weliswaar een scherm boven het wedstrijdgebied, maar daar onder worden wel stijgwaardes verwacht tot ongeveer anderhalve meter. Aangezien dit al snel zo het geval zal zijn en omdat het de verwachting is dat het stijgen nog best lang zal aanhouden wordt er een opdracht uitgeschreven van 246 kilometer. Vliegen dus! We staan weer snel in de startblokken: kist in elkaar, water er in, koeken mee, sleeplijn er voor. Ready to race!
De eerste start laat wat langer op zich wachten, want de thermiek lijkt zich nog niet zo goed te ontwikkelen. Tegen half een gaan de eerste openklasse-kisten omhoog en daarna is het de beurt aan de 15-meter klasse, dit keer met Michiel in de YYY. Het opslepen gebeurt onder een redelijk grijze lucht, maar wel met iets van cumulvorming er onder. Hummm. Echt over houdt het niet en dat blijkt als de eerste kisten onderuit zakken op het moment dat Michiel wordt opgesleept naar het afvliegpunt.
Vanaf het loskomen is het eigenlijk een hopeloze zaak. Het is vechten om überhaupt boven te blijven en na een half uur zakt Michiel langzaam maar zeker. Klippeneck is al lang niet meer te halen, maar gelukkig ligt het afvliegpunt naast vliegveld Rottweil. Michiel landt daar, ongeveer 15 kilometer van Klippeneck. Als ik daar aan kom om hem op te halen staan er nog meer lotgenoten uit de 15-meter en tweezitterklasse. Sommige laten zich terug slepen, anderen laten ook de aanhanger komen. We zijn in ieder geval mooi op tijd terug voor een biertje...
Uiteindelijk heeft één vlieger uit onze klasse nog een flink stuk kunnen vliegen; het grootste deel heeft niet eens af kunnen vliegen. De hele dag wordt neutralisiert.
Zaterdag 9 augustus
Op vrijdagavond is het ons al duidelijk dat het zaterdag ook niets gaat worden. En dan ook echt niets: regen, buien, onweer... Wederom neutralisiert. We besluiten om dan maar op zaterdag terug te rijden, zodat we zondag thuis de tent kunnen laten drogen en de was kunnen doen.