Maandag 4 augustus
Zon! En een weervoorspelling die niet direct stevig onweer belooft! Ook op de briefing is men positief, maar ook weer niet overdreven: later op de dag is er toch kans op regen en het 'venster' dat we kunnen gebruiken voor de opdracht is niet heel groot. De meteo geeft aan er vanaf 14:00 uur in het zuiden toch regen kan ontstaan, zodat de wedstrijdleiding besluit om een kleine opdracht uit te schijven: een AAT van anderhalf uur en een minimale afstand van 123 km. Moet te doen zijn.
De kist staat snel in elkaar en we besluiten met bijna 80 liter water te gaan vliegen. De tank onder de aanhanger zit helemaal vol, dus dat moet goed gaan. Althans, dat is het plan. Omdat de aanhanger scheef staat komt er maar 40 liter uit de tank en op het moment dat de andere vleugel gevuld moet worden houdt het watersysteem er mee op. Grumbl. Dan maar zonder water...
De opdracht gaat van Rottweil, naar Schelklingen, naar Bad Buchau en dan terug. Het is een AAT met vrij grote keerpunten; zo groot zelfs dat ze overlappen. Het plan is om redelijk snel te starten en dan te vliegen naar de overlappende sector van de eerste twee keerpunten. Als het daar goed is kan daar wat extra kilometers gemaakt worden. Onderdeel van het plan is om na de start één uur te gebruiken om zo ver mogelijk weg te komen en dan (iets meer dan) een half uur om zo snel mogelijk weer op het veld te komen.
Ik vlieg vandaag zelf. De start is al bijzonder: je rolt eerst achter de sleepkist een eind naar beneden -- het veld is bepaald niet vlak -- voordat je eindelijk echt omhoog gaat en daarna is het boven de rand van de berg turbulent. Na de sleep is het druk in de lucht... overal vliegen zwevers en niet iedereen trekt zich iets aan van de anderen. Nadat de startlijn open gaat zit ik niet precies waar ik zitten wil dus het snelle starten mislukt wat. En na de start mislukt eigenlijk mijn eerste steek: de wolken waar ik op af ga doen het niet zo lekker als ik wil.
Vanaf Albstadt gaat het wel weer lekker en de rest van het plan lukt redelijk goed. Als na een uur ook de wolkenbasis zakt is dat een extra reden om maar terug te vliegen. Vijfendertig minuten later sta ik weer op het veld, waar dan vele anderen ook landen.
's Avonds blijkt dat ik het best aardig heb gedaan: een zesde plek met 81 kilometer per uur. Jammer dat de eerste steek mislukte, maar de dag is eigenlijk prima gelukt. We besluiten deze prima dag met een prima barbecue, biertje en filmpje.