Maandag 28 juli
We rijden op zondag 27 juli naar Klippeneck. Hoe dichter we bij komen hoe onheilspellender de bewolking er uit begint te zien. Met nog ongeveer 15 kilometer te rijden is het raak: heel heftig onweer met hele heftige regen. In de stromende regen rijden we de berg op -- Klippeneck ligt op ongeveer 1000 meter, bijna 400 meter hoger dan het naast gelegen dal -- waar al andere teams aan het opbouwen zijn. Omdat het spoelt besluiten we eerst een schnitzel te gaan zoeken om dan na het eten de tent op te zetten.
Maandag 28 juli maken we het kampement af: we zetten de tarp op zodat we wat beschutting hebben bij het ontbijt. Het zonnetje schijnt en we kunnen vliegen! Wel hangt de basis laag en wordt er weer onweer voorspelt voor later op de dag. We maken wat korte vluchtjes om de buurt te bekijken, alles even te controleren en weer een (lier-) start en landing gemaakt te hebben. Michiel heeft zijn GoPro bij zich, dus die plakken we op verstandige manier op de kist om zo wat stoere beelden te maken. Dat lukt, want met het thermieken hangen er flarden onder de wolkenbasis en dat ziet er super mooi uit. Ook de shots vanaf de tip zijn prachtig.
Later op de dag besluiten we wat vliegvelden in de omgeving te bezoeken om te zien waar die liggen en hoe die snel te herkennen zijn.
Dinsdag 29 juli
Het weer is er niet beter op geworden en om de tijd nuttig te besteden bezoeken we Elma in Pforzheim voor overleg over een SRON-project. Voor velen heel saai gepraat over suffe elektronica maar het was wel heel nuttig... In Pforzheim bezoeken we ook een MediaMarkt om wat films te scoren. Mocht het blijven regenen dan hebben we in ieder geval iets te kijken.
Woensdag 30 juli
Het is nog steeds niets met het weer en vliegen wordt zeker niets. We besluiten om naar de Rheinfall bij Schaffhausen in Zwitersland te gaan. Met 150 meter breed en 23 meter hoog is dit is de grootste waterval van Europa. Na de val wordt de Rijn bevaarbaar voor schepen.
Rheinfall bij Schaffhausen (Zwitserland)
Na Schaffhausen vervolgt de route naar Konstanz en Friedrichshafen, waar natuurlijk een bezoekje wordt gebracht aan het Zeppelinmuseum. De conclusie aan het einde van de dag is wel dat zo'n zeppelin best leuk zal vliegen, maar we hebben grote twijfels over de wendbaarheid in de thermiek.
Bij terugkomst op Klippeneck blijkt dat het hele veld nog steeds in de wolken ligt. En dat het geregend heeft, getuige de bierglazen op het tafeltje... Veel valt er niet te doen op het veld, dus gaan we maar een flimpje kijken om de tijd door te komen.
Donderdag 31 juli
Het weer is gelukkig aanzienlijk beter dan de voorbije dagen, maar de basis wil maar niet echt goed omhoog. Aangezien het grootste deel van de Schwäbische Alp rond de 800 meter ligt houdt een basis van 1400 meter niet echt over, zeker niet met (weer) de onweersdreiging. Toch gaan we wat starts maken en ook dit keer leggen we deze vast op film.
Vrijdag 1 augustus
We worden er een beetje moedeloos van, maar ook vandaag is het rond de Schwäbische Alp prut. Langzaam aan druppelen er wel steeds meer deelnemers binnen, maar ook zij kijken wat troosteloos naar de laag hangende bewolking. Dit keer rijden we maar naar de waterval van Triberg in het Zwarte Woud. Een leuke plens met water valt daar naar beneden onder een stralend zonnetje, maar 50 kilometer richting het veld zit het potdicht. Later op de dag trekt het een beetje open, maar vliegen zit er niet meer in. De hele trainingsweek is zo ongeveer in het water gevallen.
Weer terug op het veld zien we wel een prachtige zonsondergang...
